- pęknąć z zazdrości
- = pęknąć z zawiści
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pęknąć — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… … Słownik frazeologiczny
pękać — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… … Słownik frazeologiczny
pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach … Słownik języka polskiego
popękać — dk I, popękaćka, popękaćkają, popękaćkany «pęknąć w wielu miejscach; pęknąć kolejno, jedno po drugim» Rury popękały. Kafle popękały z gorąca. Popękane pnie drzew. Szyby popękały od detonacji. przen. żart. Popękają z zazdrości … Słownik języka polskiego